معنی په سو - جستجوی لغت در جدول جو

فرهنگ گویش مازندرانی

(پِ)

از شهرهای آسیای صغیر. داریوش کبیر آن را هنگام تسخیر مجدد یونیه و کاریه گشوده است. (ایران باستان ج 1 ص 651)

(سِ)

مثلث. (التفیهم) (دانشنامۀ علایی) : و برگ او (برگ نبات سقمونیا) سه سو است همچون برگ لبلاب. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

قسمت عقب بدن موخر بدن، خلف از جهات ست مقابل پیش سو

پشت سرهم، پی در پی

پایین کوه

آن سوی کوه، پشت کوه، آخرین برداشت

از پشت سر، روستایی در ساری

هموار کردن شالیزار با پا، به جلو هل دادن، آب دستمال کردن

کم حرارت، شعله ی کم سماور یا چراغ

تپه ای در جنوب قلعه ی در حومه ای استرآباد که بر سطح آن سفالینه

تپه ای در استون آباد بندرگز

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما